U bazi “Džejms A. Garfild” u Ohaju, Ivković je pokazao zube pripadnicima Nacionalne garde Ohaja i Mađarske vojske, demonstrirajući vrhunsku fizičku spremnost, čeličnu mentalnu snagu i besprekorno vojničko znanje. Ali Ivković nije bio usamljen u svom pohodu na medalje. Njegove kolege su takođe ostvarile zapažene rezultate, osvojivši četvrto mesto u kategoriji vojnika, kao i peto i osmo mesto među podoficirima.
O kakvoj se to “torturi” radilo na takmičenju? Zamislite gađanje pod nemogućim stresom, rešavanje vatrenih zadataka dok vam adrenalin pumpa krv, plivanje koje testira izdržljivost i marširanje pod teškim teretom koje lomi kičmu. Pored toga, takmičari su morali da pokažu umeće u navođenju artiljerijske vatre i da pruže prvu pomoć u simuliranim borbenim uslovima. Zvuči kao scenario za akcioni film, a naši momci su ga ne samo preživeli, već i dominirali!
Ovo nije prvi put da srpski vojnici ostavljaju bez daha svoje američke i mađarske kolege na ovom takmičenju. Njihovi dosadašnji uspesi samo potvrđuju ono što je svima jasno – pripadnici Vojske Srbije su vrhunski profesionalci, obdareni neverovatnom posvećenošću, upornošću i gvozdenom disciplinom.
Ovaj trijumf je samo jedna karika u snažnom lancu saradnje između Vojske Srbije i Nacionalne garde Ohaja, u okviru Programa državnog partnerstva. Cilj ovih zajedničkih aktivnosti je jasan: podizanje nivoa operativnih sposobnosti naših oružanih snaga, jačanje međusobnog poverenja i razvoj sveukupnih odnosa između Srbije i Sjedinjenih Država.
Dok svet bruji o najnovijim vojnim tehnologijama i naoružanju, ovaj uspeh naših vojnika podseća nas na jednu fundamentalnu istinu – da je ljudski faktor, hrabrost, veština i srce ratnika ono što na kraju čini razliku. Desetar Nikola Ivković i njegove kolege su najbolji dokaz za to. Srbija može biti ponosna na svoje “najbolje ratnike”!