U crkvenom kalendaru, Vaskršnji ponedeljak, zajedno sa Vaskršnjim utorkom, obeležen je crvenim slovom, podsećajući nas da su ovi dani deo jedinstvene proslave najvećeg hrišćanskog praznika. Vernici nastavljaju da se pozdravljaju radosnim usklikom “Hristos vaskrse” i odgovorom “Vaistinu vaskrse”, čime se širi poruka nade i novog života.
Ova sedmica u narodu je poznata i kao “Bela nedelja” ili “trapava sedmica” jer se tokom nje ne posti sredom i petkom. Takođe, naziva se i Tomina nedelja, u spomen na apostola Tomu.
Prema narodnom verovanju, Vaskršnji ponedeljak je dan kada se nikako ne sme zaboraviti na radost i veselje. Veruje se da oni koji se ogluše o ovo “pravilo” neće imati sreće u životu. Zato se danas okupljaju porodice, neretko dolaze i rođaci iz udaljenih krajeva, a hrišćanska radost ispunjava domove.
U mnogim mjestima se organizuju litije, a posebno je značajna ona u manastiru Hilandar. Nakon jutarnje službe, monasi izlaze iz porte noseći crkvene predmete, predvođeni ikonom Bogorodice Trojeručice. U svečanoj povorci obilaze važna mjesta unutar manastirskog kompleksa, pevajući tropar Bogorodici.
Zanimljivi stari običaji vezuju se za Vaskršnji ponedeljak, posebno u Vojvodini. U nekim krajevima, momci koji su spremni za ženidbu, u fijakerima obilaze devojke za udaju. Sa sobom vode muzičare, a obavezan rekvizit je posuda sa vodom. Kada stignu do devojaka, polivaju ih vodom, verujući da se time spiraju njihovi gresi i pripremaju za udaju. Što više vode potroše, veća je verovatnoća da je baš ta djevojka odabrana za buduću suprugu. Zbog ovog običaja, Vaskršnji ponedeljak se naziva i Vodeni ponedeljak.
Veruje se da simbolično polivanje vodom na ovaj dan donosi pročišćenje devojkama, a ako muškarac isprska djevojku, to se smatra dobrim znakom i predviđa moguću prosidbu u tekućoj godini.
Dakle, Vaskršnji ponedeljak je dan radosti, porodičnog okupljanja i očuvanja lepih tradicija. Nastavimo da širimo radosnu vest o Hristovom vaskrsenju i uživajmo u danu ispunjenom veseljem i zajedništvom!